Wrocław Üniversitesi

Kuruluş yılı: 1702

Tür: Devlet  Üniversitesi

Ana uzmanlıklar:  Biyoteknoloji, Hukuk, Sosyoloji

Rektör: Prof. Dr hab. Adam Jezierski

Öğrenci (toplam): 22.67 bin

Akademik personel: 3.34  bin

KISA AÇIKLAMA

Wrocław Üniversitesi (UWr) üç yüzyıla yayılan zengin bir tarihe sahiptir. 20. yüzyılın başından beri dokuz Nobel Ödülü sahibi üniversiteden mezun oldu. Bugün, 1.400 doktora öğrencisi 26.000’den fazla öğrenci ve doktora öğrencisi ile bölgedeki en büyük üniversitedir. Her yıl 8.000 öğrenci üniversiteden mezun oluyor. On fakülte, 44’ün üzerinde çalışma alanında Lehçe ve İngilizce’de çok çeşitli kurslar sunmaktadır. Erasmus, Erasmus Mundus, ISEP ve CEEPUS gibi uluslararası müfredatlarda AB ve ötesinde birçok üniversite ile işbirliği yapmaktadır. Yabancı öğrenciler genellikle Wrocław Üniversitesi’nde bir veya iki dönem geçirirler. Birçoğu, lisans veya yüksek lisans düzeyinde eğitimlerine normal öğrenciler olarak devam etmek için Wrocław’a geri dönüyor. Wrocław Üniversitesi, prestijli bir araştırma merkezidir. 280’den fazla araştırma projesinde yer alan yüksek nitelikli bilim adamlarının çalışmaları sonucunda her yıl on binlerce bilimsel yayın yayınlanmaktadır. Bu araştırmanın sonucu, yenilikçi buluşlar ve patentlerdir. Üniversite, 9 araştırma ağının ve 13 bilimsel ve endüstriyel konsorsiyumun üyesidir. Uluslararası üniversitelerden öğretim görevlileri de dahil olmak üzere yaklaşık 400 profesörden oluşan bir grup, kilit bir rol oynar ve en yüksek eğitim düzeyini garanti eder.

Eğitim Süresi: 2 YIL
Eğitim Ücreti: 3750€/YIL

Tarih Wroclaw Üniversitesi

Açıklama:

Kamusal tarih programı, yalnızca tarihte değil, hatta sadece beşeri bilimlerde değil, tarihin kamusal kullanımları hakkında araştırma yapmak ve bunu teşvik etmek isteyen tüm lisans mezunlarına hitap ediyor. Kamusal tarih, 1970’lerden beri tarihin bir alt disiplini olarak, ama aynı zamanda ayrı bir akademik disiplin olarak işlemektedir. “Halk için, halk tarafından, halkla, halkın” tarihi olarak adlandırılır ve örgün eğitim (aynı zamanda akademik eğitim) dışındaki tarihin tüm yönleriyle ilgilenir. Dünya çapındaki üniversitelerde uzun yıllar faaliyet gösterir ve öğrenciler arasında önemli bir popülerliğe sahiptir.

Tarihin kendisi geçmişi incelemeye odaklanırken (“oradaydı?” Sorusuna cevap vermeyi amaçlayarak), kamu tarihi geçmişle ilgili bilginin toplumsal bilinçte nasıl mevcut olduğu ve nasıl aşılandığı (ve olabileceği) üzerine araştırmalar yürütür. bu bilinçte, merkezi soru olan “insanlar bunun nasıl olduğu hakkında ne biliyor (yaptı / yapacak)?” “Geleneksel” tarih araştırmalarında oldukça marjinal olan tarihsel belleğe odaklanır. Kamusal tarih programından alınan dersler, hem teorik çerçevesi ve mekanizması bağlamında (örneğin tarih siyaseti dahil) hem de çeşitli pratik yollarla (araçlar / teknikler) tarihsel bilinci (veya kolektif hafızayı) şekillendirme yollarına odaklanmaktadır. Geçmişin tanıklıklarını toplamaktan ve işlemekten başlayarak, tarihi bilgiyi, sergileri, tarihi enstalasyonları teşvik eden diğer metinleri hazırlayarak, bu hafızayı ve bilinci etkilemek, tarihsel unsurları kitle iletişim araçlarında, eğlencede veya sanal ortamda konumlandırmaya kadar. en geniş anlamda. Bu nedenle, kamusal tarih müfredatına yerleştirilen geçmişin genel kronolojik değerlendirmesi bile münazara ve tartışmalara neden olan unsurlara (fenomenler, olaylar, süreçler, bireyler) odaklanır – yani kamusal alanda mevcuttur – ve geleneksel akademik tarih müfredatını tekrar etmeyin.

Bir halk tarihi mezunu, geçmişle ilgili bilginin kamusal alanda nasıl mevcut olduğu ve bu yolları etkileme yöntemleri hakkında bilgi sahibi olacaktır. Geçmişin mirasını bilinçli ve yetkin bir şekilde toplayabilecek, koruyabilecek, işleyebilecek ve tanıtabilecek ve başkalarının bunu nasıl yaptığını araştırabilecek.

Bu yeterlilikler, geçmişin hafızasını korumak, oluşturmak ve yaymakla uğraşan ve aşağıdaki alanlarda yer alan kurumlarda istihdam edilmesini sağlayacaktır:

1) tarihin siyaseti – siyasi partiler, yerel yönetimler, toplumlar, devlet kurumları ve diğer devlet kurumları

2) müfredat dışı tarih eğitimi – kütüphaneler, yerel ve ulusal eğitim kurumları

3) tarih ve sanat tarihinin birleşimi – müzeler, açık hava müzeleri, yaratıcı sanat grupları ve şirketler (örneğin tarihi filmlerin, oyunların, etkinliklerin uzmanları olarak)

4) tarih ve medyanın birleşimi (yayınevleri, basın, yeni medya, web sayfaları, tematik TV kanalları)

5) arşiv yönetimi ve sözlü tarih (özel kişiler, yerel yönetim)

6) uluslararası işbirliği (örneğin Avrupa kurumları)

Mezunlar ayrıca beşeri bilimlerdeki doktora programlarında eğitimlerine devam etme seçeneğine sahip olacaklar.